Aslında çok kolay, öyle abartacak sanki içinden çıkılması çok zor bir mesele gibi görüp paniklemek anlamsız.
Aslında bir şehri, bir ülkeyi yönetmek çok kolay, sadece nelere ne kadar ihtiyaç duyulacağının planlamasını yapıp önlem almak gerekiyor.
Ortalama 70 yıl yaşayan bir insanın tüm yaşamı boyunca ihtiyaç duyacağı toplam gıda sadece 45-50 ton civarındadır.
Bir insanı beslemek için sadece 10 fil ağırlığında ürüne ihtiyaç vardır.
Devleti planlayanlar her insan için 70 yıl boyunca 7 ton ekmek üretmek zorunda ve 7 ton ekmek için buğday.
42 bin litre sıvı, 2 ton et ve 5 bin tane yumurtayı her insan için üretmek zorundasın.
Mesela bir insan tüm yaşamı boyunca 75 bin bardak çay içiyorsa (Bu istatistiği yerle bir eden Erzurumlular ve Sivaslılar hariç) çay üreteceksin.
Devletin her birey için 5 ton patates, 4 ton deniz ürünü,1 ton yağı kilere koyması lazım.
Refah seviyen yükseldikçe 35 bin adet çörek, 10 bin paket çikolatayı üretip vatandaşına yedirmek zorundasın.
Öyle “Efendim devlet yönetiyoruz devlet” diye kasılmaya gerek yok, ülkende ki her kadın için sadece 469 çift ayakkabı üreteceksin.
Konut üreteceksin, araba ve toplu taşıma araçlarını sağlayacaksın ve tüm bunları nüfusuna göre planlayacaksın.
Eğitim kurumları inşa edip halkını okutacaksın ki hem nitelikli eleman ihtiyacını karşılayacaksın hem de halkın cahil kalmayacak.
Enerji ihtiyacını karşılayıp her eve elektrik vereceksin ama sayaç okuyorum diye bedel almayacaksın.
Çünkü sayaç okuyarak âlim olunmaz, hatta hiç okumayın cahil kalsın.
Aslında çok kolay; ülkende yaşayan insanların tüm temel ihtiyaçlarını belirleyip, ona göre üreteceksin.
Bu üretimi tüketimi yapan kendi halkınla yaparsan zenginleşirsin, dışarıdan alırsan tam aksine fakirleşirsin.
İçeride üretme imkânın olduğu halde inatla dışarıdan alıyorsan da kötü niyetlisin, sadece bir takım yandaşlarına ülkenin üretme değil üretmeme gücünden çıkar sağlıyor hatta bundan pay alıyorsun demektir.
Bir insana yeme, içme, barınma ve sağlıklı yaşayıp kendini güven içinde hissetme imkânını sağlayan kurum devlettir.
Abartmaya gerek var mı?
Tüm bunları da o ülkenin insanlarından aldığın vergilerle yapacaksın, tasarruf edip haddini bilerek harcayacaksın.
Kimseye muhtaç olmamak adına, öz kaynaklarınla kalkınacaksın.
Senin üretme imkânın varsa asla dışarıdan almayacak, ihtiyaç fazlanı satacaksın.
Sadece ve sadece yıllık ihtiyaç duyduğun gıda ve benzeri temel ihtiyaç maddelerini iyi belirleyip, ona göre üretim yapmak gerekiyor.
Türkiye gibi 4 mevsimin hâkim olduğu, bu kadar verimli arazilerinin bulunduğu bir ülkede gıdada dışa bağımlılık fıkra gibi bir şeydir.
20 liraya yeşil soğan size de komik gelmiyor mu?
