Acılarıyla, problemleriyle, sıkıntılarıyla dikkat çektiğini zanneden insanlar var. Çoğu zaman kendileri de bu durumun farkında bile değil!
Dikkat çekerlerse ilginin kendinde olacağını zan ederler.
-Bakın ben ne kadar dertliyim?
-Hayatımı yazsam roman olur! (Başkalarının hayatı sıradan ya)
-Kimse beni anlamıyor. (O kimse seni niye anlayacaksa?)
-Çok yalnızım! (Herkes çok kalabalık)
-Çok dertliyim!
-Çok yorgunum, bitkinim, bıkkınım!
-Tükendim.
-Hayat, insanlar üstüme üstüme geliyor.
Sızlanma .. sızlanma .. sızlanma
Peki.. bunları şikayet ettiğinde hayatında ne değişti?
Yalnızlığın mı geçti?
Daha az mı acı çektin?
Hayattan yorgunluğun mu bitti?
Hayatın roman üstüne roman mı oldu?
Yaşam üzerine üzerine gelmekten vaz mı geçti?
Hepsi tüyden bahaneler.
Böyle davranarak hayatı yaşamadan
gidiyorsun farkında mısın?
Oysa şikayete harcadığın o kıymetli enerjini çözüme, üretmeye yönlendirsen hayatında büyük değişiklikler olacak. Çözüm ise en çok kendini tanımaktan, kendinin farkında olmaktan geçer
Yaşamı hem kendine hem de çevrene zehir etmezsin.
Aç gözünü ve dön bak etrafına, herkes bir ve bir kaç şeyden şikayetçi. Sürekli bir sızlanma, şikayet ve kuru gürültü.
Bunların hepsi öğrenilmiş, taklit edilmiş davranışlar. Çık artık taklitten, eski öğretilerden. Yaşamayı öğren, öğret. Keyif, neşe kat hayatına;
KEYİFLE YAŞAMASINI ÖĞREN Kİ O KEYFİ SEVDİKLERİNE DE YAŞAT
Hem kendine hem topluma katkın olsun….
KEYİFLE YAŞAMASINI ÖĞREN..
Paylaş
