Evet, yaşarken değerini hiçbir zaman bilemediğimiz dünyaca ünlü ozanımız Nazım Hikmet’li günler 3-6 Haziran 2010 tarihleri arasında yapılacak çeşitli etkinliklerle İstanbul, İzmir, Antalya ve Moskova’da ölümünün 47. yılında anılacak.
Bizde ,memleketini yürekten seven ancak; bilinen siyasi nedenlerden dolayı ülkesinden uzakta ve 3 Haziran 1963 tarihinde Moskova’da hayatını kaybeden ve mezarı da bu kentte olan bu ünlü ozanımızı ölümünün 47. yılında “Memleketim” adlı bir şiirine yer vererek saygıyla anıyoruz.
MEMLEKETİM
……………………….
Memleketim.
Memleketimi seviyorum:
Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım.
Hiçbir şey dindiremez iç sıkıntımı
memleketimin şarkıları ve tütünü gibi.
Memleketim:
Bedrettin, Sinan, Yunus Emre ve Otuz Ağustos
kurşun kubbeler ve fabrika bacaları
benim o kendinden bile gizleyerek
sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir.
Memleketim:
Memleketim ne kadar geniş:
dolaşmakla bitmez tükenmez gibi geliyor insana.
Edirne, İzmir, Ulukışla, Maraş, Trabzon, Erzurum.
Erzurum yaylasını yalnız türkülerinden tanıyorum
ve güneye
pamuk işleyenlere gitmek için
Toroslarından bir kere olsun geçemedim diye utanıyorum.
Memleketim:
develer, tiren, Ford arabaları ve hasta eşekler,
kavak
söğüt
ve kırmızı toprak
Memleketim.
çam ormanlarını, en tatlı suları ve dağ başı gollerini seven alabalık
ve onun yarim kiloluğu
pulsuz gümüş derisinde kızıltılarla
Bolu’nun Abant golünde yüzer.
Memleketim:
Ankara ovasında keçiler:
kumral, ipekli, uzun kürklerin pırıldaması.
Yağlı, ağır fındığı Giresun’un
Al yanakları mis gibi kokan Amasya Elması,
zeytin
incir
kavun
ve renk renk
salkım salkım üzümler
ve sonra karasapan
ve sonra kara sığır
ve sonra: ileri, güzel, iyi
her şeyi
hayran bir çocuk sevinci ile kabule hazır
çalışkan, namuslu, yiğit insanlarım
yari aç, yari tok
yari esir…
Memleketim:
sen dünyanın en güzel
en haklı kavgalarından birini yapansın
Ve ben o kavgayı
ve ben seni sevenim.
…………..
NAZIM HİKMET’li GÜNLER-Ender Karaca
Paylaş
