Günümüzde özellikle gelişmekte olan ülkelerin değişen dünya koşullarına ayak uydurabilmesi için profesyonel yöneticilerin yetiştirilmesine ivedi gereksinim duyulmaktadır.
Öncelikle profesyonel yöneticiyi tanımlarsak ‘Örgüt psikolojisini bilen, uzmanları koordine eden, kararları onaylayan ancak siyaseti giderek daha az oranda formüle eden yönetici tipidir’ diyebiliriz.
Bilindiği üzere her ülkenin kendi yapısına uygun yönetim biçimi ve bu yönetimde yer alan yöneticilerin yetiştirilmesi o ülkenin ekonomik, toplumsal, tarihsel ve geleneksel yapılarına göre değişmektedir.
Örneğin; Fransa da yüksek öğrenim görmüş kişiler arasında yönetici olabilmek için Ulusal Yöneticilik Okulunun açtığı sınavı kazanıp bu okulda eğitim gördükten sonra yönetici oldukları görülmektedir.
Bize gelince, geçmişte Osmanlı imparatorluğu bünyesinde dünyada ilk ve tek olarak ‘Enderun-u Hümayun’ adıyla kurulan yönetici okulu devlete yönetici yetiştiriyordu. Bu okula sonradan Müslüman olan kişiler alınıyordu.
Cumhuriyet döneminde ise yöneticilerin yetiştirilmesi üzerinde açık ve belli bir politika geliştirilememiştir.
Her ne kadar 1982 anayasasının 128.maddesinde ilk kez yer alan hükme göre üst kademedeki yöneticilerin yetiştirilmesi yasa ile düzenlenir hükmü yer alsa da 1985 yılında çıkarılan bu yasa anayasa mahkemesince iptal edilmesine ve aradan 37 yıl geçmesine karşı yeni bir yasa hazırlanıp parlamentoya sunulmamıştır.
Günümüzde bilimsel yönetim konusunda bilgi sahibi olmadan iş başına getirilen kamu yöneticilerinin durumunu özetlemek gerekirse; Devlet Memurları Yasasında yöneticilik sınıfı bulunmadığından bu kadrolara atanacak kişilerde memur olma nitelikleri dışında başka nitelik aranmadığı için liyakat ve kariyer ilkesinin yerine siyasi tercihlerin ön planda tutulduğu görülmektedir.
Bu durum yönetimin verimliliğini olumsuz yönde etkilemektedir.
Her ne kadar son anayasa değişikliğine bağlı olarak üst kademelerde görev alacak kamu yöneticilerinin atanması hakkında usul ve esasları saptayan Cumhurbaşkanlığı kararnamesi temmuz 2018 ayında yayınlanarak yürürlüğe girmişti.
Ancak Anayasanın 128.maddesinde yer alan yöneticilerin yetiştirilmesi yasa ile düzenlenir hükmü bugüne kadar hazırlanıp parlamentoya sunulmamıştır.
Bir ülkenin kalkınma çabalarına girişmesi öncelikle kendi yapısına uygun bilimsel araştırmalara önem veren profesyonel yöneticilerden oluşan bir yönetim sayesinde olur.
Bu görüşten hareketle ülkemizde yönetimde istikrar ve tarafsızlık ilkesini gerçekleştirmek için değişen dünya koşullarına uygun bir şekilde hazırlanacak yeni bir Devlet Personel Yasasının yürürlüğe girmesi ile birlikte bu yasada yer alan üst kademelerdeki yöneticilerin yetiştirilmesi hakkında hazırlanacak yasanında bir an önce parlamentoya sunulması gerekmektedir.
Hem de zaman kaybetmeden.
