43 Alay 1. Piyade Taburu 1. Bölük, 1915 yılı yemek listesi; 15 Haziran Sabahı: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yağlı buğday çorbası ve ekmek. 26 Haziran Sabahı: Yok. Öğlen: Yok. Akşam: Üzüm hoşafı, ekmek. 18 Temmuz Sabahı: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yarım tayın ekmek. 21 Temmuz Sabahı: Yarım ekmek. Öğlen: Yok. Akşam: Şekersiz üzüm hoşafı, ekmek YOK.
1974 Kıbrıs harekatı sonrası Amerikan ambargosu; Çay, şeker, sabun, sigara ve akaryakıt karaborsa, normalde piyasada bulunmayan ürünleri 2-3 kat fazlasıyla temin etmek çocuk oyuncağı. Bir fırsatını bulup deposunu dolduranlar ellerinde yedek bidonlar tekrar kuyruğa girer, o yakıtını alsında, başkaları umurunda değil.
12 eylül sokağa çıkma yasağı, gıda temini için verilen izinle birlikte, bakkallar ve fırınlar talan ediliyor. Yakın tarih; 15 Temmuz girişimi, petrol istasyonları anababa günü, marketler talan ediliyor, o ihtiyacını fazlasıyla temin etsin geride kalan aç ölse kimin umrunda.
Gaziantep’te bir tatlı şirketi halka baklava dağıtıyor, ortalık mahşer yeri, en son tatlıyı dağıtan elemanları tartâkladılar, adamlar ellerinde ne varsa havaya atıp kurtulma peşinde, boyuna posuna bakınca adam sandığımız adamcıkların elinde vıcık vıcık ezilmiş baklavalar homurtular ve hırıltılar eşliğinde yutuluyor…
Bir hayırsever kömür dağıtıyordu, sonuç; sarışın gelen zenci gitti.
ATATÜRK Havalimanında patlama oldu, 1 KM’lik mesafeye 200-300 lira istedi taksiciler. Van’da deprem oldu, yardım çadırlarını yağmalayıp sattılar.
Seçim öncesi 1 liralık soğan, patates 7 lira. “Su akarken testini doldur” diyordu testissiz kalasıca.
Müslüman’a mevlid-i şekersiz, sosyeteye kokteyli içkisiz yap, 40 yıl aşağılanırsın. En sevdiği, gönül verdiği partinin mitingine bile tavuk döner ve ayran için koşuyor millet.
“Bedava sirke baldan tatlıdır” sözünü Uganda’lılar söylememiş ya!
Çok benciliz ve çıkarcı, bize dokunmayan yılanı bin yıl yaşatan felsefeyle büyüdük.
Elin eşeğini türkü çığırarak aramamız ondan.
Eskiden cenaze evine komşular yemek taşır hatta işlerini güçlerini imece usulüyle onlar yapardı, şimdi bir yakınını kaybedenin, acısına üzülmeye bile vakti yok, bir tarafta rahmetli defnedilirken diğer tarafta sofralar kuruluyor, iki dua edip dört kürek toprak attın mı, yemekler bedava!
Corona virüsü çıktı, 10 liralık kolonya on katı fiyata, yine marketler talan edildi, pusuda bekleyen fırsatçılar Corona bayramı yaşarken, güya ölmemek için evini gıda deposuna çevirdi ahali.
43 Alayın yemek listesine bakınca hayıflandım, “bizler gerçekten o neslin torunları mıyız?” Onlar başka bir milleti mi kurtardılar?
Ya da, kurtaramadılar!
